Wereldbekerdebuut A-groep Isabel Grevelt
Isabel Grevelt tijdens haar 1000 meter race in Thialf
Hoe beleefde Isabel Grevelt tijdens de World Cup in Thialf haar debuut op de 1000 meter in de A-categorie? Na een verrassend sterk optreden in Stavanger in de B-groep was het nu de beurt aan haar om voor eigen publiek te laten zien wat ze in haar mars had in de hoogste categorie.
"Vrijdag 18 november. Ik werd wakker met het idee dat ik die avond mijn wereldbekerdebuut zou maken in de A-groep. Spannend, gedachten raasden door mijn hoofd. Hoe voelen mijn benen aan? Ben ik moe? Allemaal gedachten waar je niks aan hebt, die ik daarom ook maar snel los liet. Ik ging uit bed en op naar Thialf. Nog even een wedstrijdvoorbereiding op het ijs voordat ik die avond los mocht gaan op het ijs. Op het ijs ging het goed, daar haalde ik vertrouwen uit. Dat deze dag uiteindelijk heel mooi zou gaan worden voelde ik van tevoren niet aan. Na de training even een kopje thee met Ingo gedronken in het restaurant en daarna weer op naar huis om te lunchen en te rusten. Ik heb heerlijk een uurtje een beetje geslapen, waarna ik weer uit bed ging om pasta te eten. Vlak voordat ik wegging even koffie gedronken en daarna was het zover, op naar de baan. Ik maak van tevoren altijd een heel uitgebreid schema met tijden zodat ik niet te laat kom (iets wat me anders heel makkelijk overkomt), waar ik me goed aan kan houden. Ik sprong op de fiets en had net iets meer tijd genomen dan anders voor mijn warming up, omdat ik nog nooit een A-groep World Cup had meegemaakt. Hierdoor was ik iets te snel klaar en wist ik even niet zo goed wat verder te doen. Beetje warm blijven. Voortaan hou ik me maar weer aan mijn oude schema, maar hier heb ik ook weer van geleerd. Ik merkte dat ik niet erg zenuwachtig was. Ik begreep het niet, je moet toch super zenuwachtig zijn? Ik was bang dat ik te weinig focus zou hebben. Zenuwen en focus lopen bij mij namelijk hand in hand. Omkleden, schaatsen vast strikken en het ijs op. Ik had er super veel zin in en vond de weinige zenuwen ook wel fijn. Ik was wel gefocust. De eerste drie ritten gingen voorbij, het was tijd voor rit vier, Erin Jackson tegen Isabel Grevelt. Ik vond het super leuk om tegen Erin Jackson te schaatsen, ik heb super veel respect voor haar, zij is de olympische kampioene op de 500 meter. Ik wist dat ze een snelle start in de benen had dus wilde me daar graag aan op gaan trekken. Ik stond aan de lijn en ik werd aangekondigd, stak mijn hand geconcentreerd op, totdat iedereen juichte voor mij en er toch een glimlach op mijn gezicht verscheen. Ik had de meeste angst voor mijn start, omdat die nog weleens fout kan gaan. De laatste tijd werk ik er veel aan met de hulp van anderen. Ik had twee punten in mijn hoofd die me zouden helpen bij een goede start. Ik zakte in, het startschot ging en weg was ik, zonder haperingen, de start ging goed! Ik reed weg en probeerde agressief en vol overgave naar Erin toe te rijden. Mijn bocht was fel en mijn favoriete stuk uit de 1000 begon."
Isabel op weg naar haar eerste doorkomst
Isabel Grevelt tegen de Olympische kampioene 500m Erin Jackson (USA)
"Ik reed heerlijk en er rolde een voor mij snelste opening ooit uit. 17.9 zag ik op het bord staan, en nu door dacht ik hier kun je wat mee. Goed bochtje en door naar de kruising, ik had een lekker slagritme te pakken en genoot van het schaatsen, weer een bocht, rechte eind op, handje op de rug en naar de bel. Ik keek weer op het bord en zag een rondje 27.0 staan, wat er toen door me heen ging, wow. Nu doorpakken Isabel, er staat een hele mooie tijd op je te wachten als je nu doorgaat. De bocht weer in, luisterend naar het publiek in de Ireen Wüst bocht, even aanzetten dacht ik nog. De laatste 200 meter, doorgaan dacht ik, je kan het. Een ietwat voorzichtig laatste bochtje omdat ik niet wilde vallen, en ik reed naar de streep toe. Ik kwam over de lijn heen en wist niet wat me overkwam, nu ik het schrijf staan de tranen alweer in mijn ogen. 1.14,54. Niet te geloven."
Finisch Isabel Grevelt 1.14,54
Isabel Grevelt blij na haar 1000 meter race in Thialf
"Ik wist niet wat ik moest doen, met alle energie die er opeens in mijn lichaam zat, verbazing. Ik schreeuwde het uit van geluk. Ik zag Ingo die ook heel blij was. Dat rondje uitrijden was een rondje vol verbazing. Mensen die voor jou klappen, wat vreemd. Ik zwaaide een beetje verbaasd terug. Ik had gewoon 1.06 sec van mijn persoonlijke record afgereden. Ik dacht dat mijn vorige pr scherp stond. Wat was ik blij en heel moe natuurlijk, mijn keel deed pijn van het schreeuwen en het harde schaatsen, ik proefde veel bloed van de inspanning. Ik ging van het ijs af, mensen feliciteerden me al met mijn goede rit. Wat onwijs leuk. Ik was super blij, maar eerlijk gezegd wel benieuwd wat mijn tijd waard zou zijn in dit veld. Rit na rit ging voorbij en mijn tijd bleef staan. Tot Miho Takagi en Jutta Leerdam, die doken er natuurlijk onder. Maar de rest tot nog toe niet. Verbazing, pure verbazing was op mijn gezicht af te lezen. Ik stond derde en de laatste rit ging van start. Wat was het spannend, op 600 meter lag ik nog ver voor. En op de 1000 meter ook nog steeds.
Daar staat het toch echt Isabel Grevelt 1.14,54
WAT, een derde plaats! Ik ben derde geworden, wat gebeurt er. Dit hoopte ik ooit te behalen in mijn carrière, maar ik word gewoon derde op de World Cup voor senioren. Ik begreep er echt niks van, zoveel emotie ging er door mijn lichaam heen. Felicitaties en vreugde volgde. En ik mocht ook nog een interview houden voor de NOS, wow. Zit mijn haar wel goed dacht ik nog? Het interview ging prima en ik kreeg even later mijn medaille omgehangen. Ik heb zoveel felicitaties gehad, dat vond ik echt super leuk. Mensen die vertelden dat ze ook met tranen in hun ogen stonden en trots op me waren, mijn hart was warm. Het is onderhand allemaal iets op z'n plek voor mij gevallen, maar geloven doe ik het nog niet helemaal 100%. Dit was oprecht het raarste en leukste dat me ooit overkomen is."
2) Miho Takagi (JPN) - 1) Jutta Leerdam (NED) - 3) Isabel Grevelt (NED)
©fotografie Martin de Jong / PPA
